De reactie van de APR

Nu UPC hand in hand met de Algemene Programmaraad BBC-2 en Duitsland-2 in Purmerend en Landsmeer van de kabel hebben geweerd en het verdwijnen in Zaandam nog slechts vertraagd is door technische aspecten is daardoor in dit stukje van het land een soort ghetto ontstaan dat de aansluiting bij de hedendaagse beschaving lijkt te hebben verloren. Vandaar dat ik graag een reactie van de Algemene Programmaraad wou hebben met betrekking tot hun beweegredenen om deze verbijsterende stap te nemen.

Maandag 3 september 2001 kreeg ik contact met een vertegenwoordigster van de Programmaraad. Toen ik deze dame vroeg naar de argumenten van de Programmaraad om de huidige zenderwijziging in de diverse gemeenten in Noord Holland door te voeren begon zij mij eerst te vertellen dat de programmaraad ernaar streeft om van alle buurlanden ten minste één zender door te geven. Toen ik haar vertelde dat ik niet wilde weten waarom zij van Duitsland en Engeland wèl zenders bleven doorgeven maar dat het mij er om ging waarom zij van beide landen zenders lieten verdwijnen begon zij te vertellen over het aspect van het beleid van de Programmaraad ernaar te streven van zoveel mogelijk taalgebieden van Europa zenders door te geven. Ik begon acuut weer even niet goed te worden en begon te vermoeden dat ook de programmaraad te veel had blootgestaan aan de predikers van de nieuwe religie van het Europanisme en dat hun argumenten meer uit dogmatiek voortvloeiden dan uit redelijk onderbouwde argumenten. Want ik heb nieuws voor de Programmaraad. Namelijk dat ik niet in Európa woon maar in een dorpje naast Amsterdam!!! (Als u zo langzamerhand ook niet helemaal goed wordt van die doofblinde kritiekloze 'Europese gedachte' dan heb ik hier nog een interessant stukje geschreven over de Euro dat u misschien al gelezen heeft maar als dat nog niet het geval is kan ik het u van harte aanbevelen. Een redelijk stevige maag komt dan wel van pas want als u net zo onpasselijk wordt als ik van het door onze overheid gevoerde 'beleid' zoals dat daar beschreven wordt loopt u het risico uw laatste maaltijd te verliezen). Op mijn vraag of de Programmaraad eigenlijk wist hoeveel mensen er in mijn gemeente wonen die Spaantalig, Italiaanstalig of Marokkaanstalig zijn (want dat zijn de talen van de zenders die wij hier ter 'compensatie' van het verlies van BBC-2 en Duitsland-2 teruggekregen hebben) vertelde zij mij dat dit níet het geval was. Op dergelijke momenten wordt ik dan weer even stil... Hoe kùn je zonder die kennis een dergelijk beleid in redelijkheid rechtvaardigen?

Ook zei zij dat de Programmaraad niet alleen de kijkcijfers doorslagevend wil laten zijn voor de bepaling van het zenderaanbod maar dat men ook ruimte wil geven aan meer experimentele zenders en nieuwe ideeën. Op zich een mooi principe maar zolang er schaarste is op de kabel moet men wat mij betreft wel dégelijk groot gewicht toekennen aan de kijkcijfers en moet men proberen zoveel mogelijk zenders door te geven die door zoveel mogelijk mensen gewaardeerd worden. Als men een beleid wil voeren dat er toe leidt dat men een zenderpakket biedt dat níet optimaal probeert aan te sluiten bij de wensen van zoveel mogelijk abonnees dan is dat namelijk alléén maar acceptabel als de consument een àndere keuze heeft. Zolang UPC namelijk monopolist is en ik níet naar een andere kabelaanbieder kan gaan waarvan het aanbod mij beter bevalt is een dergelijk beleid wat mij betreft absoluut onacceptabel.

Verder wil ik als abonnee rust in de tent en wil ik niet telkens weer voor verrassingen komen te staan en steeds moeten ontdekken wat er nú weer van de kabel verdwenen is. Als ik de televisie aanzet wil ik er op kunnen rekenen dat ik precíes weet wat ik daar kan verwachten. Ik heb namelijk eigelijk helemáál geen zin om me hier druk over te maken maar ik móet helaas wel. Want zolang de commerciële kabelmaatschappijen steeds maar blijven rommelen aan een tè beperkt zenderaanbod omdat de commerciële belangen voor hun nou eenmaal zwaarder wegen dan de belangen van de abonnees zal er gróte wrijving en vijandschap blijven bestaan tussen de consument en de kabelmaatschappijen in casu UPC.

U bent toch ook gewend aan het hebben van een wasmachine of een telefoon? Die horen tegenwoordig bij de 'standaarduitrusting' en u zou zich er voortdurend zeer nadrukkelijk van bewust zijn als u het plotseling (permanent!?) zonder zou moeten doen. Zo is het voor mij en vele anderen ook met het verdwijnen van populaire 'grote' zenders als BBC-2 (als onderdeel van de meest bekeken buitenlandse omroep in Nederland) en Duitsland-2. Die horen na vele jaren doorgifte tot de 'standaarduitrusting'. Als ik drie keer per week in de gids moet constateren dat er een programma is dat ik graag had willen zien en er dan telkens weer mee wordt geconfronteerd dat dit door het tekortschietende beleid van UPC en de APR niet meer voor mij is weggelegd dan zijn dat 150 kleine frustraties per jaar. Aangezien zoals wij allemaal weten vele kleintjes één grote maken gaat dat dus al snel een héle grote frustratie worden. Op die extra ergernis zit ik (en zeer velen met mij) dus ècht niet te wachten.

En wat te denken van het feit dat vele ouderen telkens weer iemand moeten inhuren om hun televisie opnieuw te laten inregelen? Volgens iemand uit Purmerend die ik sprak kost dat f30,- tot f35,- per keer. Hij wist ook te vertellen dat UPC zelf die 'dienst' ook verleent en dat die daar zo'n f70,- tot f75,- voor rekent. Kassa!!

Dit alles doet mijn overtuiging dan ook alleen maar steeds sterker worden. Het... moet... anders...!!! En niet alleen met UPC en consorten....

© 2001 BHM

september 2001, v. 1.3