Euro NEE!
Wat iedereen moet weten over de Euro.
augustus 2001
In januari 1999, toen de wisselkoersen van de Europese munten ten opzichte
van de Euro (maar niet heus... eigenlijk alleen ten opzichte van elkaar) waren
vastgesteld vond ik dat het tijd werd om een aantal vragen ten aanzien van
de Euro beantwoord te krijgen. Ik had altijd al grote reserves gehad met betrekking
tot de Euro. Niet in de laatste plaats omdat eerdere pogingen van de Europese
gemeenschap om de koersen van de respectievelijke munteenheden zo min mogelijk
ten opzichte van elkaar te laten fluctueren ook al waren gestrand in de nationale
belangen van de betrokken landen maar ook mede door de reserves die ik heb
ten aanzien van wenselijkheid van een steeds maar verder gaande zogenaamde
Europese "eenwording". Naarmate die maar, ongevraagd door de burgers,
steeds verder doorgevoerd wordt door zuiver in de Europese leer zijnde politici
zien we steeds meer dat er tegen grote verschillen wordt aangelopen die nou
eenmaal kenmerkend zijn voor verschillende landen. Niet alle landen hebben
dezelfde denkbeelden ten aanzien van allerlei zaken en daar is ook helemaal
niets verkeerd aan. Samenwerking is prachtig maar tot op zekere hoogte! Gelijkvormigheid
moet geen doel op zich worden maar moet een middel blijven om een welomschreven
en evident positief doel te bewerkstelligen. Ik heb echter steeds meer het
idee dat het "eenwordingsproces" steeds meer wordt bepaald door
een dogmatisch principe dat eenwording (lees uniformiteit) per definitie iets
goeds is dat ten koste van alles nagestreefd dient te worden. Ik ben het daar
in elk geval niet mee eens en mijn indruk is dat de meerderheid van de Europese
burgers dat principe ook wel eens grondig onder de loep zou willen nemen.
Als ik bijvoorbeeld aan de bodemloze geldput van het Europese landbouwbeleid
denk wordt ik al weer helemaal niet goed.
Waarom zou het per sé overal hetzelfde geregeld moeten zijn? Ik denk dat het
wel eens zo zou kunnen zijn dat de manier waarop het ene land een bepaalde
zaak geregeld heeft, en waar de inwoners dat een goede manier vinden, niet
noodzakelijkerwijs als een goede manier wordt beschouwd door de inwoners van
een ander land. Er zijn nou eenmaal verschillen in cultuur, in 'volksaard'
of temperament of hoe je het ook wilt noemen. Nog even los van geografische
en demografische verschillen wat gewoon keiharde feitelijke verschillen kunnen
zijn waardoor het al wenselijk kan zijn om bepaalde zaken anders te regelen.
Oké... Dan is het elders anders geregeld... Nou èn? "Vive la différence!"
Maar goed. De Euro dus.
Nu moeten er heel duidelijk twee verschillende onderdelen van de invoering
van de Euro onderscheiden worden.
1. Het vastzetten van de koersen en:
2. De invoering van de Euro als fysieke munteenheid (de munten en biljetten).
De essentie van wat er op 1 januari 1999 is gebeurd is namelijk het vastzetten
van de koersen. Het introduceren van een nieuwe rekeneenheid (een soort financieel
Esperanto) die men dan ook maar meteen als nieuwe munteenheid geïntroduceerd
heeft is een vrij ondergeschikt verschijnsel waarvan het belang echter schromelijk
overschat wordt. Maar zelfs minister Zalm heb ik uitspraken horen doen waaruit
blijkt dat hij onvoldoende onderscheid maakt (of de schijn wil wekken dat
dit onderscheid niet bestaat) tussen de effecten en de relevantie van deze
twee gebeurtenissen.
Laat ik beginnen met wat ik in januari 1999 te weten kwam door twee telefoongesprekken
te voeren. De eerste met de (Euro)-informatielijn van het Ministerie van Financiën
en de tweede met de (Euro)-informatielijn van de Nederlandse Bank in Amsterdam.
Mijn eerste vraag bij het Ministerie was of het bekend was hoeveel de invoering
van de Euro het Nederlandse volk zou gaan kosten. De man die mij te woord
stond wist alleen van een onderzoek naar de kosten die het voor het Nederlandse
bedrijfsleven met zich mee zou brengen. Of er dus ook nog een aparte schatting
is van aanvullende kosten voor de Nederlandse particulier bleef dus nog een
open vraag. Nu is het natuurlijk zo dat het bedrijfsleven zijn geld uiteindelijk
verdient door het leveren van goederen en diensten aan de particulier en dat
die dus het bedrijfsleven betalen. Kosten van de invoering van de Euro zullen
ongetwijfeld doorberekend worden en de kosten van de invoering van de Euro
van het bedrijfsleven worden dus uiteindelijk gewoon betaald door de particulier.
Wij dus. Volgens dat onderzoek werden de kosten geschat op 6 miljard.
Mijn tweede vraag was toen hoeveel belastingbetalers er in Nederland zijn
om te kunnen beoordelen over hoeveel "economische eenheden" (verdieners)
die kosten verdeeld zouden worden. Het antwoord daarop was 6,2 miljoen. Wetende
dat schattingen van kosten nogal eens de neiging hebben om enigszins (of veel)
te laag uit te vallen en ook nog niet wetende of er nog aanvullende kosten
zijn berekend voor de particulier lijkt het niet onredelijk om het rekensommetje
wat te vereenvoudigen door die 6 miljard maar op 6,2 te zetten. Dan is het
rekensommetje erg makkelijk en weten we nu dus allemaal dat het elke belastingbetaler
in Nederland in elk geval f 1000,- (ja duizend !) gulden gaat kosten
om het "genoegen" van de Euro te mogen ervaren. Heeft de overheid
de moeite genomen om ons dat te vertellen? Ik heb daar niets over vernomen.
Bent ú daar blij mee? Ik in elk geval niet!
Overigens. Toen ik begin augustus 2001 met een dame van het MKB sprak die
zich actief met Euro-gerelateerde zaken bezighield wist zij te vertellen dat
de kosten al op 7 miljard begroot waren. Ik begin al ernstig te betwijfelen
of het voor minder dan 10 miljard kan. En dat zijn dan alleen de kosten. Hoeveel
zal de 'schade' gaan bedragen? Elke gulden kan maar één keer uitgegeven worden.
Ik had veel liever gezien dat er 7 miljard geïnvesteerd zou worden in een
reële verbetering van de kwaliteit van onze samenleving bijvoorbeeld door
investeringen in de onderwijs-sector en in de (gezondheids)zorg en in een
grotere veiligheid op straat. Ik denk dat wij daar als samenleving veel meer
aan hebben dan aan 'nieuwe muntjes in onze zakken'.
Nu is het natuurlijk duidelijk dat het overgrote deel van die kosten gemaakt
moeten worden voor de invoering van de "Fysieke Euro", alles wat
er vast zit aan het overal gaan gebruiken van de munten en de biljetten die
wij allemaal in onze portemonnees zouden moeten gaan krijgen. Het vastzetten
van de koersen is met niet meer dan een pennestreek onder het verdrag tussen
de deelnemende landen voltrokken en de aanpassingen bij de banken en het bedrijfsleven
om in Euro's te kunnen rekenen is vrij gering en zal vooral bestaan hebben
uit een bescheiden upgrade van de financiële software. De meeste kosten (en
de meeste ellende) zal voortvloeien uit de invoering van de Fysieke Euro en
dat terwijl er niet of nauwelijks voordelen zijn verbonden aan de invoering
van die Fysieke Euro en wel enorme kosten en potentieel gigantische risico's!
Wat zijn nou die veronderstelde voordelen van die Fysieke Euro? Ik moet dan
altijd denken aan die keer dat ik in 1998 een telg uit de Lubbers-familie
(ja díe Lubbers) zag opdraven in een of ander TV-programma omdat hij een boekje
over de Euro had geschreven en daarom als gedoodverfde deskundige naar de
studio was gehaald. Als voordeel voor de burger van die Fysieke Euro kon ook
hij niets anders noemen dan het feit dat we dan met vakantie in het buitenland
niet meer te maken kregen met andere munteenheden. We zouden dan ook niet
meer geconfronteerd worden met kosten van het wisselen van geld in vreemde
valuta. Ja ja..."Dream on" zeggen ze dan. Want wat gebeurde er al
snel begin 1999? De banken maakten bekend dat de kosten van geld opnemen uit
geldautomaten in het buitenland fors duurder gemaakt zou worden. U denkt toch
niet dat de banken die inkomsten van het geldwisselverkeer zouden laten lopen?
Die hadden echt al wel een manier bedacht om dat elders weer bij de cliëntele
terug te halen. Dus geld besparen? Mooi niet dus.
Nu liggen wat mij betreft de zaken heel duidelijk. Dat het voor het internationale
handelsverkeer voordelen heeft dat er zich geen koersschommelingen meer kunnen
voordoen is evident. Als je als firma in Europa een grote order krijgt uit
het buitenland waarvoor een prijs is overeengekomen maar waarvan de levering
aanzienlijk later plaatsvindt dan is er geen risico meer dat zich door een
wijziging in de koers in die periode tussen de munteenheden van de betrokken
landen vervelende financiële complicaties kunnen voordoen. Om dat risico af
te dekken hoeven er dan ook geen ingewikkelde financiële constructies meer
te worden gehanteerd die ook altijd weer extra kosten met zich mee brengen.
Maar dat verschijnsel alleen is eigenlijk het voornaamste voordeel dat de
invoering van de Euro met zich meebrengt. Dit voordeel is puur ontstaan omdat
op 1 januari 1999 met een pennestreek de koersen zijn vastgezet. Daar is helemaal
geen fysieke Euro voor nodig! Dat deze stap tot op heden geen onverdeeld genoegen
is weten we ondertussen allemaal. De koers van de Euro ten opzichte van belangrijke
andere munteenheden voor het internationale handelsverkeer, ik noem even een
dollar, is dramatisch onderuit gegaan. Alles wat wij ingevoerd hebben dat
is betaald met dollars is dus aanzienlijk duurder geworden. Wij zijn hier
als land (en heel Europa) ongetwijfeld collectief al een godsvermogen bij
ingeschoten en dat blijft maar doorgaan zolang die koers op dat lage niveau
blijft. En nu zitten we nog in de rooskleurige situatie dat we tijdens deze
fase in een periode zaten waarin het economisch goed gaat en we die hogere
kosten redelijk makkelijk op kunnen brengen. Moet je eens kijken wat er gebeurt
als we de depressie in duiken. Dan kan het leven nog buitengewoon interessant
worden (Zoals in de Chinese verwensing: "Moge u in 'interessante' tijden
leven"....). Natuurlijk zal daar een beperkt voordeel tegenover hebben
gestaan door een evt. stimulerend effect op de export door het goedkoper worden
van de Eurolanden. Maar dat zal er echt niet tegen op gewogen hebben.
Nu zitten er naast dat ene voordeel voor de internationale handel (lees:
handel binnen de aan de Euro deelnemende landen) ook de nodige risico's aan
die invoering van de Euro. De forse koersdaling sinds de invoering is er maar
één van. Een andere is dat je als economisch goed draaiend kleiner land mee
deelt in de nadelige effecten van een slechter draaiende economie van andere
deelnemende, en veel grotere landen. Zoals ik al zei. We zitten nu gelukkig
in een economisch gunstige periode. Moet je eens opletten wat er gaat gebeuren
als de recessie toeslaat. En er zal toch geen weldenkend mens zijn die zijn
hoofd zover in het zand heeft gestoken dat die denkt dat dit nooit meer zal
gebeuren. Toch? Ik bedoel maar... Hoe naïef kan iemand zijn? En laten we wel
wezen. Er is toch ook absoluut geen mens op deze aarde die kan pretenderen
dat hij of zij álle gevolgen van de invoering van de Euro kan overzien. Dus
of die Euro uiteindelijk een goed idee zal blijken te zijn is nog geenszins
een uitgemaakte zaak. Als je dus een weldenkend mens bent dan zou je een dergelijk
ingrijpende verandering willen invoeren met een groot aantal ingebouwde veiligheden.
En daar ontbreekt het dus volledig aan. Daarom staan de Europese politici
dan ook op het punt een Historische Blunder te begaan! Ik kan het niet
anders noemen.
EEN HISTORISCHE BLUNDER!!!
Dat is wat de invoering van de Euro als fysieke munteenheid namelijk is.
Niet alleen door het feit dat wij ongevraagd allemaal minimaal duizend gulden
mogen ophoesten om dit politieke waanidee te bekostigen maar ook omdat we
daarmee collectief ons hoofd als het ware in de strop steken.
We hebben allemaal kunnen zien aan de baksteen-achtige val van de Euro-koers
dat dit plannetje tot op heden een verre van éclatant succes is geweest. En
zoals ik al zei is er geen mens op deze aarde die kan voorspellen dat het
met zekerheid allemaal wel goed zal komen.
Zijn alle Europese burgers er zich bijvoorbeeld ook
van bewust dat de individuele overheden nog maar één middel overhouden om
de economie te sturen. De rente wordt door de Centrale Europese Bank vastgesteld.
Het (paarde)middel van een eventuele devaluatie is ook niet meer beschikbaar.
Het enige middel dat overblijft is het niveau van de lonen! En hoe blij gaan
we met die Euro worden als de overheid enorme druk gaat uitoefenen om de loonkosten
omlaag te brengen als de economie in de toekomst een stukje minder goed draait?
Zegt u het maar.
Het probleem is namelijk dat als we eenmaal aan die Euro als fysieke munt
vastzitten en wanneer het dan uiteindelijk goed mis gaat en blijkt dat het
"after all" helemaal niet zo'n geweldig plannetje blijkt te zijn
WE NIET MEER TERUG KUNNEN!!! Althans niet zonder weer een kostbare procedure
die natuurlijk zo lang mogelijk zal worden uitgesteld omdat de verantwoordelijke
regeringen het gigantische gezichtsverlies dat hiermee gepaard zal gaan koste
wat kost zullen willen proberen te voorkomen. Pas als de schade zo enorm zal
zijn dat uitstel echt niet meer kan zal men besluiten om de zaken weer terug
te draaien. En wat wij dus op 1 januari 2002 gaan doen als wij dit met zijn
allen door laten gaan is dat wij ons collectief als lemmingen over de afgrond
gaan storten in het blinde en volslagen ongefundeerde vertrouwen dat wij zachtjes
en op onze pootjes terecht zullen komen. Gaan wij ons echt zo dom en blind
gedragen? Gaan wij echt collectief onze nek in die strop steken?
Zolang we nog gewoon allemaal onze eigen munt houden
is het, als het goed mis gaat (en die kans is wat mij betreft minstens levensgroot),
met eenzelfde pennestreek waarmee het gedaan is weer ongedaan te maken. Dat
is een veiligheid die ik niet bereid ben op te geven!!!
Daarom moet de invoering van de fysieke Euro dan ook voor onbepaalde tijd
uitgesteld worden!!!
Update 28 augustus 2001: Dat ook mensen die veel meer van economie weten
dan ik mijn reserves delen bleek weer uit het artikel dat in het dagblad Trouw
verscheen onder de kop:
"Europese eenheidsmunt / Topeconoom Friedman ziet
niets in euro".
Hierin werd de bij velen van u bekende Milton Friedman geciteerd.
|
De invoering van de euro is één grote vergissing.
De Europese eenheidsmunt zal de deelnemende landen alleen maar verdelen,
en economische tegenslagen in het ene land zullen ongeremd overslaan
op het andere.
Hier spreekt niet zomaar een euroscepticus, maar de Amerikaanse
econoom en Nobelprijswinnaar Milton Friedman. De topeconoom, eind
jaren zeventig de grote theoreticus achter het economiebeleid van
de toenmalige Amerikaanse president Reagan, voorspelt in een interview
met de Italiaanse krant Corriere dela Sera, een periode van grote
economische turbulentie in de landen die de euro op 1 januari ook
in de vorm van munten en bankbiljetten zullen invoeren.
|
De verschillen tussen de euro-landen -zeker de economische-
zullen steeds meer op de voorgrond treden en de verwachte stabiliteit
blijft uit, zegt Friedman. Als voorbeeld wijst de verdediger van de
aanbod-economie op de verschillen tussen Italië en Ierland. De
Ierse economie heeft behoefte aan een strak monetair beleid, terwijl
de Italiaanse situatie om een versoepeling van de monetaire teugels
vraagt. Ook tegen de achtergrond van de slechte economische omstandigheden
in Duitsland pakt de komst van de euro slecht uit, denkt Friedman,
die nog steeds doceert aan de Stanford-universiteit in Californië.
Hij schat het gevaar dat de Duitse malaise naar andere eurolanden
overslaat huizenhoog. |
Ook hij noemt dus in dit artikel de invoering van de euro "één
grote vergissing"!!!
Maar nog steeds blijven de politici doofblind...
Want… laten we wel wezen… Wat biedt die Euro als fysieke munt nou voor toegevoegde
voordelen? Dat je als je naar het buitenland gaat niet meer in een andere
munteenheid hoeft te rekenen? Want dat is dus het enige argument dat je te
horen krijgt als je vraagt waarom die fysieke munt ingevoerd zou moeten worden.
Nou èn? Dat vinden de meeste mensen juist een van de charmes van het reizen
naar het buitenland. Dat maakt een essentieel onderdeel uit van het "vakantiegevoel".
Dat is juist leuk zo'n paar keer per jaar. En als we met die Euro opgescheept
worden dan is het alsof je plotseling permanent in een vreemd land leeft.
Dan is het feilloos bij ons gedurende ons hele leven ontwikkelde gevoel of
iets goedkoop of duur is in één klap volledig weg. Dan zullen alle driehonderd
miljoen Europeanen weer vele VELE jaren nodig hebben om dat gevoel weer opnieuw
te ontwikkelen. Daar zal vooral de grote groep ouderen die dit nooit meer
zullen ontwikkelen de politici de rest van hun leven nog buitengewoon "dankbaar"
voor blijven. En laat ik het dus maar meteen duidelijk maken: "DAT WIL
IK DUS HELEMAAL NIET"!!! En ik denk dat de meeste mensen daar totaal
niet op zitten te wachten. Alleen… Niemand heeft het ons gevraagd. De politici
hebben in hun "arrogantie van de macht" en in hun wens om zich de
geschiedenisboekjes in te schrijven als de "grondleggers van een wereldmacht"
of een soortgelijk groots (waan)denkbeeld besloten dat zij in hun eentje wel
uit konden maken wat goed voor ons is. Nou deze jongen bedankt daar dus voor.
Dan zijn er ook mensen die een vergelijking maken tussen de Amerikaanse situatie
en de Europese situatie waarmee wordt gesuggereerd dat er een vergelijkbaar
voordeel verbonden is aan de invoering van de Euro voor de deelnemende landen
als er bestaat ten aanzien van de geldigheid van de dollar als betaalmiddel
voor alle Amerikaanse staten. Dit is een vergelijking die totaal niet op gaat.
De Verenigde Staten zijn een federale staat waarbij er de mogelijkheid bestaat,
wanneer het bijvoorbeeld economisch slecht zou gaan in een van de staten (zeg
bijv. Utah), dat de federale overheid kan besluiten overheidsgelden van deze
centrale overheid te sluizen naar deze economisch zwakke staat om te pogen
de lokale economie weer op peil te brengen. In Europa is het echter echt niet
zo dat als het economisch slecht zal gaan in een van de deelnemende landen
(bijv. Italië), dat dan plotseling Duitsland of Frankrijk even een treinlading
geld naar dit land zal sturen om de economie er weer bovenop te helpen. 'Brussel'
kan wel íets doen op dit gebied maar het is niet vergelijkbaar met
wat de centrale Amerikaanse overheid kan doen op dit punt.
Kortom…. appels met peren vergelijken en daarom een drogvergelijking die een
voordeel van de invoering van de Euro suggereert dat niet bestaat. Europa
is geen federale staat maar bestaat uit afzonderlijke souvereine staten.
En dan nog zoiets. We weten allemaal dat het electronische betalingsverkeer
de laatste tien jaar of zo enorm gegroeid is. We pinnen en chippen er allemaal
lustig op los en dat zal natuurlijk alleen maar gaan toenemen. Het is zelfs
maar de vraag of we over enkele tientallen jaren nog significant gebruik zullen
maken van fysiek geld. Dan is het dus toch volslagen waanzin om te elfder
ure van het gebruik van fysiek geld nog een peperdure, zeer riskante, volledig
ontwrichtende operatie uit te voeren om een andere fysieke munt in te voeren
die geen wezenlijk voordeel biedt maar wel enorme nadelen en risico's. Zoiets
bedènk je toch niet!!! Het ís namelijk helemaal niet vanzelfsprekend dat de
stap naar een fysieke munt gemaakt moet worden omdat de koersen per 1 januari
1999 zijn vastgezet.
Maar ja... Dit plannetje is zo'n vijfentwintig of dertig jaar geleden bedacht
en vrijwel niemand (en zeker politici niet) voorzag een dergelijke ontwikkeling,
alleen... In mijn denkwereld moet je dan je beleid aanpassen aan de gewijzigde
omstandigheden maar daar heeft blijkbaar nog helemaal niemand van de beleidsmakers
bij stilgestaan.
De optie om de situatie te laten zoals die sinds 1 januari 1999 is en de invoering
van de fysieke Euro voor onbepaalde tijd uit te stellen moet op zijn minst
uitgebreid bediscussieerd worden.
Bij deze optie zou de Euro de kans krijgen zich eerst te bewijzen (of niet)
zonder de risico's en de kosten en met behoud van de optie om terug te keren
naar de 'oude' situatie als zou blijken dat de Euro uiteindelijk toch niet
zo'n geweldig succes is. Misschien zouden de Scandinavische landen waar de
mensen wèl de kans hebben gekregen om te kiezen (en nee zeiden... heeft nou
niemand in de politiek het signaal dat daarvan uitgaat opgepikt?) onder die
voorwaarden wèl bereid zijn om mee te doen met dit experiment en misschien
Groot Brittanië ook. Misschien zou de kans van slagen van die 'virtuele' Euro
wel eens groter kunnen worden naarmate er meer landen meedoen. Hoe ironisch
dat het huidige beleid landen er van weerhoudt om deel te nemen. Als we het
dan uiteindelijk wenselijk zouden vinden om op enig moment in de toekomst
toch die fysieke Euro in te voeren dan kan dat altijd nog. In drie jaar is
het volslagen onmogelijk om een afgeronde beoordeling te kunnen maken van
de kans van slagen van de Euro. Als er mensen zijn die willen beweren dat
zij dat wel met absolute zekerheid kunnen zeggen dan wil ik ze heel graag
horen. En dan wil ik nog maar niet dènken aan de gevolgen van een toekomstige
deelname van de diverse ('Oostblok')landen die tot de Euro-zone willen toetreden.
Wat de gevolgen van dát experiment zullen zijn daar denk ik nog maar
helemáál niet aan.
En dan nog eens wat anders.
Die terughoudendheid van onze overheid om de grote financiële meevallers van
de laatste tijd te gebruiken voor verbetering van het onderwijs en de zorg
e.d. ter verbetering van de kwaliteit van onze samenleving en onze toekomst
en in plaats daarvan een zeer zware nadruk te willen leggen op de aflossing
van de staatsschuld? Heeft dat misschien iets te maken met het feit dat een
grotere staatsschuld als een molensteen om de nek zal hangen van elke Euro-overheid
als de recessie eenmaal toeslaat? Dat is een vraag die ik nou wel eens gesteld
had willen horen worden aan onze regering.
U ook?
Ik kan mij een zeer interessant aspect van het gesprek met die man van de
Nederlandse Bank nog heel goed herinneren. Toen ik hem deelgenoot maakte van
mijn weerstand tegen de Euro vond hij in eerste instantie dat ik het helemaal
bij het verkeerde eind had en dat de fysieke Euro een wezenlijk onderdeel
was van het monetaire eenwordingsproces. Toen ik hem echter het een en ander
van de hier bovengenoemde zaken verteld had zei hij zo'n tien minuten later
dat de fysieke Euro misschien ook eigenlijk meer gezien moest worden als iets
dat vooral een symbolische functie had...... Niet te geloven toch? Symbolisch?
Ja. Symbolisch voor de verloedering van de (Europese) politiek en het afnemende
respect van de overheden voor de denkbeelden en belangen van haar burgers.
Laat ik nou nog altijd denken dat de overheid er is om de wil van het volk
uit te voeren en dat het volk er niet is om de wil van de overheid uit te
voeren. Verbeter me maar als ik het mis heb.
Het is in elk geval een symboliek waar ik absoluut geen behoefte aan heb
en het zou mij niets verbazen dat u, nu u van een aantal feiten kennis heeft
genomen en het een en ander zo op een rijtje heeft gezet tot die zelfde conclusie
bent gekomen. Ik kan dan alleen maar zeggen: Laat iedereen die dit leest alsjeblieft
proberen dit bij zoveel mogelijk andere mensen over te brengen zodat wij hier
eindelijk eens de discussie kunnen gaan voeren die nog steeds niet goed gevoerd
is. Namelijk of wij, als Nederlands volk (en als gehele Europese bevolking),
die fysieke Euro eigenlijk wel willen hebben met alle kosten, nadelen en risico's
die er aan verbonden zijn.
En natuurlijk kan het stopzetten van de invoering van die fysieke Euro nog
gewoon plaatsvinden. Gewoon omdat wij als volk dat in meerderheid willen.
Meer is er niet nodig. Want die overheid is er wel dégelijk om de wil van
het volk uit te voeren. Willen zij dat niet doen dan kunnen ze vertrekken
en het regeren aan mensen overlaten die wel bereid zijn naar de wensen van
de bevolking te luisteren. Zo simpel ís het! Ik ben in elk geval ook van plan
om "Nee dank u" te zeggen tegen dat gratis 'proefpakketje' dat ons
tegen die tijd aangeboden gaat worden en dit niet op te halen. Als iedereen
dat zou doen zou dat ook een krachtig signaal afgeven. Het lijkt me echter
beter om veel eerder onze afkeuring te laten horen. De impliciete belediging
van onze intelligentie van dit plannetje en die stupide propagandaspotjes
ook... Alsof wij ooit hulp nodig hebben gehad om met vreemd geld om te gaan
als we naar het buitenland gingen. Of worden wij hier soms omgekocht met een
minuscuul cadeautje?
Dat ik overigens niet de enige ben die de fysieke Euro volgend jaar niet
ziet zitten bleek o.a toen ik een paar maanden geleden via radio of televisie
hoorde dat volgens een enquête meer dan 50% van de Duitse bevolking
tegen de Euro was. Ongeveer twee weken later hoorde ik dat 54% van het Nederlandse
volk tegen de Euro was. Het zou mij helemaal niets verbazen als dat percentage
stijgt richting 90% of meer als iedereen op de hoogte is van de relevante
feiten waarvan ik er hier de nodige heb genoemd. Maar het is in elk geval
duidelijk dat een meerderheid van de mensen in deze landen, en naar ik vermoed
in de gehele Euro-zone, tegen de invoering van de Euro is. Nu weet ik niet
of de spelregels van de democratie onlangs veranderd zijn zonder dat iemand
mij daar van op de hoogte heeft gebracht maar laat ik nou toch denken dat
de wens van de meerderheid een niet onbelangrijke factor is bij het bepalen
van hoe we de zaken regelen in ons land. Ben ik nou dom of zijn bepaalde andere
mensen dat? Eigenlijk moet je de analogie met het Esperanto die ik eerder
noemde misschien juist toepassen op de fysieke Euro. Het is net zo kunstmatig
en geforceerd als die taal en het enthousiasme ervoor is even gering.
En het succes ervan...???
Nu heb ik ten tijde van de gebeurtenissen rond de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen
voor mezelf een nieuwe term gedefiniëerd. Die was wat mij betreft van
toepassing op hetgeen daar toen gebeurde. Een groter deel van de Amerikaanse
bevolking bracht zijn/haar stem uit op Al Gore dan op George Bush maar wat
gebeurt er...? Dit was voor mij de zoveelste uiting van een verschijnsel dat
ik tegenwoordig in verschillende verschijningsvormen de kop op zie steken.
Een andere verschijningsvorm vind ik bijvoorbeeld de manier waarop de gemeente
Amsterdam 'gebruik' maakt van referenda (ik zal dat voorbeeld hier verder
niet toelichten maar u weet misschien zelf wel wat ik bedoel). Ik noem dit
verschijnsel 'Antidemocratie'. Wat mij betreft valt wat er met de (fysieke)
Euro dreigt te gebeuren ook onder deze noemer. Invoering van de fysieke Euro
tegen de wil van de meerderheid van de bevolking zou de zoveelste uiting zijn
van ANTIDEMOCRATIE!
En je moet toch ook niet dènken aan de chaos die de invoering met
zich mee gaat brengen. Want denk maar niet dat alles gladjes zal verlopen.
Ik twijfel er niet aan dat er op het moment suprème nog vele (vele!)
kinderziekten zullen blijken te zijn. Vele bedrijven zullen er op allerlei
punten nog lang niet klaar voor zijn. En alle automaten bijvoorbeeld. Ik zou
helemaal niet vreemd opkijken als zich daar grote (onoplosbare?) problemen
mee zullen voordoen. En ik zou ook niet raar opkijken als de uiteindelijke
oplossing zal zijn dat men besluit dat er bij automaten alleen nog maar met
chipkaarten betaald kan worden. Wat een immense ironie zou het zijn als de
invoering van die fysieke Euro zelf er toe zou leiden dat deze minder gebruikt
zal worden en het gebruik van fysiek geld nog verder afneemt. En wat een bevestiging
van de waanzin van deze onderneming zou het zijn.
Ik wil me trouwens aan nog wel een paar voorspellingen wagen. Zo zal ik niet
vreemd opkijken als tegen de tijd van de invoering van de Euro en daarna een
stagnatie van de economie zal optreden omdat het hele bedrijfsleven de kat
uit de boom zal willen kijken en gaat afwachten wat die invoering voor effecten
zal hebben. Men zal investeringen uitstellen en minder of geen nieuw personeel
meer aannemen. Ook zal het mij niet verbazen als er onmiddelijk een golf van
vals geld in het Eurogebied zal verschijnen voor welke schade wij ook zullen
opdraaien. De onbekendheid van alle mensen met de biljetten en de problemen
bij het herkennen van de echtheid van de biljetten door mensen en automaten
maakt dat dit een periode is die zich bij uitstek leent voor de crimineel
om er van te profiteren. Is overigens het trucje dat adverteerders nu al gebruiken
om de prijs lager te laten lijken door deze alleen maar in Euro's te vermelden
wel legaal? De Euro is namelijk in dit land nog geen wettig betaalmiddel.
Ik vind het in elk geval zeer storend en het is een van de voorboden van alle
prijsverhogende trucjes die uitgehaald (zullen) worden.
Nog een voorspelling... Een fors deel van de politiek verantwoordelijke mensen
die dit proces indertijd in gang hebben gezet zijn ondertussen verdwenen uit
de politiek of zullen dat zijn na de verkiezingen volgend jaar. Als ik een
politicus zou zijn die zou overwegen om me volgend jaar (her)verkiesbaar te
stellen zou ik me nog maar eens achter de oren krabben... Als het inderdaad
gigantisch mis gaat dan zou ik niet graag de politieke verantwoordelijkheid
willen dragen als de woede onder de bevolking echt losbarst als men ontdekt
dat hoe de invoering van de Euro heeft uitgepakt absoluut niet aansluit bij
wat de bevolking gewild heeft en men de regering en kamers ter verantwoording
roept met de vraag hoe men zo onverantwoordelijk heeft kunnen zijn om dit
te laten gebeuren en men de bevolking niet adequaat voorgelicht en geraadpleegd
heeft. De mensen die niet alleen dan maar ook nu al mede verantwoordelijk
zijn voor dit proces zullen dan nog wel eens kunnen wensen dat ze indertijd
wat meer voorzichtigheid en durf om nee te zeggen aan de dag zouden hebben
gelegd.
Update: 11 september 2001 - 21:00 uur
De oorlogshandelingen in Amerika... een tweede Pearl Harbour...
Totale verbijstering... turbulente gevoelens...
Intens gevoeld medeleven met de slachtoffers... onmetelijke minachting voor
de daders...
Het absolute dieptepunt dat op deze dag bereikt is in het handelen van
mensen jegens hun medemens zal maken dat deze dag een keerpunt in de wereldgeschiedenis
zal zijn.
De gevolgen van deze daden hebben het reële potentieel de politieke
wereldverhoudingen op hun grondvesten te doen schudden. Parallel daaraan kunnen
ook de economische verhoudingen wereldwijd ingrijpend beïnvloed worden.
Om een wijziging in het Europese economische systeem te laten samengaan met
een periode waarin zó een onzekerheid bestaat over de repercussies
van deze infame daden op de wereldwijde economie, omdat ook deze gebeurtenis
(de euro) er een zonder precedent is, kan niet als anders dan van een onbezonnen
roekeloosheid worden beschouwd. Om de toekomst van 300 miljoen Europeanen
in deze periode op losse schroeven te zetten door zó veel onzekerheden
over de wereldeconomische gevolgen van deze daden te combineren met alle intrinsieke
economische onzekerheden van de invoering van de fysieke euro zelf is een
volslagen onverantwoord experiment! Het moet hoe dan ook uitgesteld worden...
Ik kan me trouwens ook niet onttrekken aan de vraag in hoeverre de overheid
denkt dat het Nederlandse volk bij voorkeur niet over deze zaken moet gaan
nadenken. De ongelooflijke intensiteit van de Euro-propagandafilmpjes op de
televisie maken dat ik mij dat afvraag. Er gaat, heb ik de indruk, geen reclameblokje
voorbij op de Nederlandstalige zenders, publiek en commercieel, zonder een
propagandafilmpje over de Euro. Deze filmpjes hebben amper een voorlichtende
waarde maar zijn er blijkbaar puur op gericht om bij het Nederlandse volk
de opinie te laten postvatten dat de invoering van de Euro als een onvermijdelijk
en positief gegeven moet worden gezien. "De Euro wordt van ons allemaal".....
Jaja..... Als wij zo roekeloos zijn om het door te laten gaan dan worden we
er inderdaad allemaal mee opgescheept! Maar ik laat dat "voorrecht"
graag aan mij voorbij gaan.
Vanwege:
