De Euroziekte

"Help... Ik heb Euritis"

25 augustus 2002


Eerst even een kort college...

'In het medische' kent men beschrijvingen van verschillende verschijningsvormen van hoe mensen 'in de war' kunnen zijn. Zo kan iemand niet weten welke dag van de week of welk jaar het is. Het kan ook zo zijn dat men niet weet wáár men is of men kan andere mensen niet meer herkennen of zelfs de eigen naam niet meer weten. Als die verschijnselen zich voordoen dan is er respectievelijk sprake van desoriëntatie in tijd, desoriëntatie in plaats, en desoriëntatie in persoon.

Ik neem tegenwoordig een andere stoornis bij mezelf waar... Ik ben gedesoriënteerd in prijs!!! En ik weet dat ik de enige niet ben. Dit is een ziekte die epidemische vormen heeft aangenomen en die wel eens hardnekkig chronisch zou kunnen blijken te zijn.
Het gekke is dat ik, ook als ik de prijs van euro's omreken naar 'echt geld', dat ik dan nog steeds dat vertrouwde gevoel van weten of iets duur of goedkoop is kwijt ben. Dat komt deels door een onwillekeurige beïnvloeding van onze perceptie door die lagere getallen maar het heeft ook mede te maken met het feit dat ik weet dat ik er niet op kan vertrouwen dat de prijs van het artikel waar op dat moment mijn interesse naar uitgaat nog dezelfde is van vóór de euro of dat de winkelier/de branche de prijs heeft opgeschroefd. Ik heb namelijk geen archief van pre-euro prijzen van alle artikelen in mijn hoofd. Ook van artikelen die ik geregeld kocht begint de herinnering aan de prijzen in guldens te vervagen. Ik kan niet meer vertrouwen op mijn vroeger fijngetunede vermogen de prijs van een artikel te beoordelen. Vandaar dus... Ik ben gedesoriënteerd in prijs... HELP!!!

Nu is dat voor mij niet als een verassing gekomen. Hier ben ik nou juist onder andere bang voor geweest. Daarom heb ik een jaar geleden in augustus 2001 deze tekst over de euro op het Internet geplaatst omdat de media totaal geen adequate aandacht besteedden aan alle negatieve kanten van de fysieke euro. Want dit is nog maar het topje van de ijsberg

Wij hebben nu acht maanden de effecten aan den lijve mogen ondervinden van dit door aan het Eurosyndroom (de ziekelijke dwanggedachte dat de landen in Europa op zo veel mogelijk punten zo veel mogelijk hetzelfde moeten zijn) lijdende politici ongevraagd aan ons opgedrongen pseudo-geld, en volledig conform mijn verwachtingen is het een ondubbelzinnige ramp. Het is vreselijk onhandig geld. Ik weet nu dus dat ik er ook nooit aan zal wennen. Stuivers, dubbeltjes, kwartjes (ik wordt al helemaal warm van binnen als ik alleen maar aan die fraaie muntjes denk), guldens, rijksdaalders (wat een prachtige naam is rijksdaalder toch eigenlijk) en ook het jong gestorven vijfje kon je feilloos en met het grootste gemak van elkaar onderscheiden. En nu zitten we met dit ellendegeld opgescheept. Nauwelijks van elkaar te onderscheiden en vreselijk volumineus en dat bewijst ook maar hoezeer dit geld niet is ontworpen om praktisch in het gebruik te zijn maar dat andere overwegingen de doorslag hebben gegeven bij het tot stand komen van de euro. En als ik het vóór de invoering van dit on-Nederlandse geld al niet wist dan weet ik het nu na de invoering van dit Politikerlandse geld helemáál zeker... Ik wil dit dus niet!!! En als er nog mensen zijn die willen proberen te beargumenteren dat het 'slechts een kwestie van tijd' is en dat de jongere generatie de euro enthousiast en met gemak zal omarmen dan kan ik die illusie met gemak ontzenuwen.

Op 19 augustus 2002 kwam ik al zappend toevallig zo'n SMS-enquête tegen op TMF die tegenwoordig worden gebruikt om het jonge volkje nog wat extra geld uit de zak te kloppen en daar werd de opinie over de euro gepeild met de vraag: "Ben jij al gewend aan de euro?". De opties waren:

1. Tuurlijk... Easy money.
2. Een beetje.
3. Trug met die gulden! (ja.. nee... zo stond het er).

En met balkjes werd door de lengte weergegeven welk deel voor welk antwoord had gekozen. Op het oog had zo'n 15% gekozen voor de eerste optie, 5% voor antwoord twee en was maar liefst zo'n 80% voor de terugkeer van de gulden. Mot je nog peultjes zeggen we dan.

En nadat men van vakantie is teruggekomen met de ervaring van een diep gat in de bankrekening 'rijker' is men de illusies - zo men die had - dat de euro voordelen heeft bij het reizen naar het buitenland ondertussen ook wel kwijt.

Nee! Nu een aantal aspecten van de realiteit van de fysieke euro wat breder begint door te dringen en de verantwoordelijke autoriteiten steeds meer gaan toegeven dat het toch niet zo heeft uitgepakt als men had gehoopt (alsof hoop een adequate basis zou zijn voor beleid voor 300 miljoen mensen in Europa - men noemt het dan ook met een pseudo-autoriteit 'verwachting') lijkt het mij een goede zaak om (eindelijk eens) wat breder onderzoek te doen naar de voorkeuren onder de Nederlandse bevolking t.a.v. de gulden. Maar dan wel nadat we écht zijn voorgelicht over de euro. Als de regering straks met dwingende loonmaatregelen komt omdat we anders niet binnen de limieten van het stabiliteitspact kunnen blijven dan hebben we het dus écht te lang uitgesteld. En hoeveel bedrijven à la Wärtsila zullen hun vestigingen naar goedkopere landen binnen de euro-zone gaan verplaatsen ten koste van de werkgelegenheid hier? Of krijgen de werknemers dan nog eerst de keuze tussen 10 tot 15% van hun loon inleveren of collectief werkloos worden? Als we tegen die tijd in een stevige recessie zitten met een richting miljoen groeiend legertje werklozen dan kan dat nog een interessante keuze worden. Begint u al een beetje ongerust te worden?... Terecht!!!

De invoering heeft ons al minstens 5 miljard euro oftewel 11 miljard gulden gekost. Dat is het laatste officiële getal dat ik enkele maanden na de invoering ben tegengekomen - dit is zo'n 1750 gulden per belastingbetaler die nu dus niet aan onderwijs, veiligheid en gezondheidszorg besteed kunnen worden! Daarbovenop komt dus dag in dag uit de schade die wij lijden door de prijsverhogingen die wij ons moeten laten welgevallen omdat wij ons prijsgevoel kwijt zijn.

Vandaar dat ik graag de mening zou willen peilen over de volgende stelling:

"De Nederlandse bevolking (en niet alleen de Nederlandse) zal een zucht van verlichting slaken als op 1 januari 2003 de gulden weer ingevoerd zou worden".

Zal de uitkomst van zo'n onderzoek ons nog verbazen? En wat doen we met die uitslag? Vinden we niks doen nog een acceptabele optie?

Wat willen WIJ nou eigenlijk als geneesmiddel voor deze slopende Euroziekte?

P.S.

Het volslagen achterlijke initiatief om nu al het Nederlandse (munt)geld dat ligt opgeslagen te gaan vernietigen is volstrekt onverantwoord en moet onmiddelijk gestopt worden. Wat mij betreft is de kans dat we weer terug zullen gaan (zullen moeten) naar de Gulden een reële optie en als dat geld dan allemaal opnieuw geslagen moet worden zullen de kosten daarvan ook weer opgebracht moeten worden.

Dit is 'kapitaalvernietiging' in de meest pure zin van het woord.

© 2002 BHM

augustus 2002, v. 1.0